Vormgeving

Sommige boeken zijn niet alleen leuk om te lezen, maar ook prachtig om te bekijken. Dat wist ik niet, toen ik dit boek reserveerde bij de bieb.

Enig idee welk boek het is of wat het behandelt? (non-fictie)

Advertenties

Artis, een andere zoo

Artis heeft meer dan dieren. Prachtige aquaria, kunst, historische gebouwen en beplanting. De oudste dierentuin, een stadsdierentuin. Dat het een oude dierentuin is, is goed te zien. De bomen stralen met hun ouderdom waardigheid uit. In kuipen staan prachtige trompetbloemen (bomen). Vernieuwing is er ook: er zijn pluktuinen met eetbare bloemen. De dierverzorgers plukken er elke dag iets voor de dieren.

De historie is te zien en te voelen. De dierenverblijven weerspiegelen eveneens de geschiedenis. Er wordt vernieuwd en dat vraagt deze tijd met veranderende inzichten ook. Het Apenhuis en het slingerapenverblijf zijn mooie voorbeelden van vernieuwing. Er heerst een heerlijke sfeer.

Artzuid

Intrigerende beelden in Amsterdam Zuid. Deze kuip is een onderdeel van negen badkuipen met water. Deze man schrijft in het water en dat is dan ook meteen de titel. De tentoonstelling is gratis te bezoeken, kent zeer afwisselende beelden en ze staan op een mooie plek in Amsterdam.

Raad je plaatje – 33

via Raad je plaatje – 33

 Meedoen kan op deze blog

Tja, wat of wie zou dit nu zijn?

Logica

Het is warm, het is vakantie en het is oppasdag. Ik stel de kleinzonen voor om naar het strand te gaan. K1 wil liever naar het zwembad. Daar kan hij snorkelen.

Ik zeg dat hij zijn snorkel mee kan nemen en dat hij in de zee misschien wel garnalen ziet. K2 zegt: ‘Dan ga ik gehaktballen zoeken’. Het duurt even voor bij mij het kwartje valt. K1 eet graag garnalen en juist: K2 gehaktballen 😁😎

De tweelingparadox – Nowelle Barnhorn

“Ik wilde je iets over mezelf vertellen, totdat ik besefte dat dat niet kan zonder over mijn broer te vertellen, over Thomas, en dat is iets wat me, ook nu nog, eigenlijk hoe langer hoe meer, moeite kost.” De eerste zin over de tweelingbroers Mathis en Thomas pakte me meteen, ik zat in het boek en wilde weten hoe het afliep.
Het boek staat op de lijst van de Drentse literatuurclubs .
Ik vind het een mooie keuze, een goed lezend boek over een niet-alledaags thema in een prettige stijl. ***/*****

Mathis is gezond, sterk en succesvol. Thomas is zwaar lichamelijk gehandicapt.

Top 10

Een paar dagen geleden deed ik mee aan een uitdaging om elke dag de kaft van een boek uit mijn top 10 te publiceren. Dit soort uitdagingen krijgen meestal geen grote respons. Dat vind ik niet erg. Ik maak dat soort lijstjes ook voor mijn eigen plezier. Aan het eind kreeg ik echter wel inhoudelijke reacties. Mensen die boeken van mijn lijst gingen lezen, mooi vonden of al gelezen hadden.

Ik houd vooral van boeken met een historische lading. Boeken van ‘nieuwe’ schrijvers lees ik ook graag. Het boek van Annelies over Nigeria kan ik aanraden. Het geeft een mooi beeld van leven in een andere cultuur.

Oorbellen

Deze leukerds kocht ik voor mijn rondes als vrijwilliger in de dierentuin. Ze roepen veel vrolijkheid op bij de gasten en mijn collega’s. Het is vaak het begin van een leuk gesprek. Ik houd helemaal niet van krokodillen, maar deze zijn de uitzondering.

Oorbellen horen bij mij.  Ze typeren mij min of meer. Als ik ze niet in heb, ben ik in staat om terug naar huis te gaan en een leuk paartje uit te zoeken.

Waaraan herkennen we jou?

Grand Hotel Europa- Ilja L. Pfeijffer

Ik lees op dit moment Grand Hotel Europa. Een dikke pil, die makkelijk leest, maar uit heb ik hem nog (lang) niet. Ik ben op 15 %. Pfeijffer vertelt vele verhalen:
Over het oude Europa, de geschiedenis van vluchtelingen en toerisme.
Ik geniet van het taalgebruik van Pfeiffer en de soms nostalgische woorden. Van onderstaande column van Ilja kan ik dan genieten. Zo kan het gegaan zijn.

Stella kreeg Clio’s jurkje

Het schrijven van een roman, zoals ik op dit moment aan het doen ben, is een bijzonder merkwaardige bezigheid. Het vereist eigenschappen die in een andere context als psychiatrische aandoeningen zouden worden gediagnostiseerd. Ik leef al maanden in een kunstmatig opgewekte dissociatieve identiteitsstoornis die aan alle criteria voldoet van DSM-5. Omdat ik elke dag vele intensieve uren doorbreng in het veeleisende gezelschap van mijn zelfverzonnen personages in mijn complexe fictieve wereld, zouden we in klinische termen zonder terughoudendheid kunnen spreken van een fragmentatie van mijn identiteit die wordt gekenmerkt door meerdere afzonderlijke persoonlijkheidstoestanden.

Lege Harten – Juli Zeh

***/**** Met Lege Harten heeft Juli Zeh een origineel thema te pakken. Het boek handelt over een generatie die het geloof in de samenleving heeft verloren, niet meer stemt, afgestompt is en zich terugtrekt met de eigen groepsgenoten.

In het begin deed Lege harten mij denken aan Het oude land van Dõrte Hansen denken. De hippe groep tweeverdieners speelt ook een rol bij Zeh, maar zij benadert het veel afstandelijker. Haar hoofdpersoon zal zeker niet naar het platteland trekken al doet haar vriendin dat wel. Britta,  de hoofdpersoon leidt een bijzonder bedrijf waar ze goed geld mee verdient. Niemand weet, ook haar man niet, wat ze werkelijk doet. Zeh licht al in het begin van het boek een tipje van de sluier op. Er wordt dan beschreven dat Britta veinst dat ze erg verdrietig is als een van haar cliënten toch voor zelfmoord kiest.