Het oude land- Dörte Hansen

Het debuut van Dörte Hansen beschrijft op zeer humoristische herkenbare wijze de huidige tijd en neemt allerlei trends heerlijk op de hak, maar er is meer. Het beschrijft ook de ervaringen, het verlies, het moeten achterlaten, de herinneringen, angsten, pesterijenen gruwelijkheden van (Pruisische) vluchtelingen. In rake, scherpe zinnen met mooie metaforen en personificaties zet Hansen situaties en personen haarscherp en zichtbaar neer.

“Vera Eckhoff  sliep als een vluchtdier, ook op Goede Vrijdag in de kerk, als het orgel haar moest kalmeren” . Prachtig, indrukwekkend en zonder opsmuk zijn ook de  vreselijke herinneringen van Vera in hoofdstuk 21 beschreven als ze Leon, haar neefje, ontluist.

‘De kinderen die naar haar cursussen kwamen, konden er niets aan doen dat ze Clara-Feline of Nepomuk heetten, dat hun ouders hen als kampioensbekers door de straten van Ottensen droegen en van het ene voorschoolse traject naar het andere meetroonden.’

Advertenties

Gelijk

Niets aan toe te voegen. Duidelijk.( van  o.a. Nederland Tolerant)

De ondergrondse spoorweg -Colson Whitehead

De ondergrondse spoorweg van Colson Whitehead greep / grijpt mij bij de strot. Ik las het in de periode van Charlotteville en Barcelona De overeenkomsten met de huidige tijd dringen zich direct op. Whitehead hoeft daar niet explciet naar te verwijzen. Op school heb ik geleerd over slavernij, maar dat werd vooral vanuit de buitenkant geleerd in een paar simpele zinnetjes. In het boek wordt het van binnenuit verteld, via de geschiedenis van Cora en ik kon niet anders dan verbijsterd zijn over de witte mens, mijn soort, de blanke. Het is onvoorstelbaar wat er voor gruweldaden zijn gepleegd. Het boek is fictie, maar wel gebaseerd op bronnen. Als van wat wordt beschreven maar eentiende, nee eenhonderste, nee een duizendste, nee een honderduizendste waar is , is dit nog steeds ontluisterend voor de mensheid. Hoop bieden de dappere en moedige mensen van alle rassen in dit boek.

Ooievaars boven mijn trein

Afgelopen donderdag waren er werkzaamheden aan het traject Gouda-Rotterdam en zo rolde ik Rotterdam per Intercity-direct binnen. Tot mijn verbazing zag ik op het traject dat ik normaal volg een ooievaarsnest op de elektriciteitspalen. Er waren twee ooievaars en een jong te zien (misschien wel twee). Op de terugweg zat ik klaar met mijn iPhone, maar het nest was leeg en de trein reed te snel. Gelukkig heeft internet wel plaatjes en een Filmpje

 

Vakantie 2017 – Ootmarsum 16/8

Mooi oud stadje. Zo mooi behouden, omdat de industrialisatie (textiel) daar passeerde. Vakwerkhuizen, mooie straatjes, glaskunst ( heel veel), galeries, musea, Ton Schulten, Annemiek Punt ( van het mooie raam in Delft) en wat kuddes toeristen.

(Foto’s van internet)

Vakantie 2017- 5 Bossem

Heerlijke zonnige vakantiedag met lezen, luieren en fietsen. Op Erfgoed Bossem houden ze een kudde Brandrode runderen, een ras kenmerkend voor deze streek. De kudde heeft verschillende weilanden tot haar beschikking en regelmatig grazen ze voor onze ‘glampingplek’. Het is bijzonder om te zien hoe ze als kudde opereren. Ze grazen gezamelijk vooruit, keren dan weer terug en  gaan dan ergens herkauwen. Een paar jonge puberrunderen dwalen af en sjokken zichtbaar bokkig terug naar de kudde.

De geniale vriendin- Elena Ferrante

Het boek trok me door de omschrijving. Het was de eerste van een serie van vier, dus dat beloofde wat.

Het boek beschrijft de vriendschap tussen twee meisjes die opgroeien in de jaren vijftig in een volkswijk in Napels. Beide meisjes kunnen goed leren. Elena ( de ik, de verteller) mag echter doorstuderen. Lila niet. Elena spiegelt zich telkens aan Lila. Lila is alles wat Elena niet is, Elena ziet in Lila de geniale vriendin.  Omgekeerd ziet Lila op latere leeftijd Elena als de geniale vriendin. Lila studeert stiekem met Elena mee en is vaak scherper, sneller, intelligenter. Lila volgt de bestemming zoals gewoon is in de wijk en trouwt op zestienjarige leeftijd met een rijke kruidenierszoon. De levens van Lila en Elena blijven met elkaar verbonden.

Vakantie 2017- 4

Mooi rondje gefietst vandaag Bork-Beilen-Bork, 25 km ( knooppunten 27, 26, 49, 1, 15, 11, 55).  Via opgebroken centrum Westerbork, bloemenweide( zo groot als een voetbalveld), Beilen (nuttig winkelen), Klatering, Oranjekanaal

 

# strak windje #met dank aan motortje

Foto’s van mij via Iphone, behalve die van Warenhuis Wassen . Wij zouden nu eigenlijk in Frankrijk zitten, maar mijn vriend herstelt van spit. Daarom houd ik nu vakantie in en om het huis en daar is het ook mooi. Het vakantiegevoel heb ik wel. De post wordt niet bezorgd en werk is ook ver weg. 

Vakantie 2017-3

Zeilen met zoon 2 op hun Waarschip: Kampen -Elburg- vastlopen 😉, vaargeul, motorbootpiraten, Elburger botters mooie sluis, brug, At-Sea, picknicken en nu een lekkere bruine ‘kop’

( foto’s van internet geplukt behalve het Waarschip . Zo heb ik het wel gezien. Ik zou ze zo gemaakt kunnen hebben. Wij zouden nu eigenlijk in Frankrijk zitten, maar mijn vriend herstelt van spit. Daarom houd ik nu vakantie in en om het huis en daar is het ook mooi. Het vakantiegevoel heb ik wel. De post wordt niet bezorgd en werk is ook ver weg. )

Vakantie 2017- 1

Maandag 31/7 : Rondje Assen op de fiets via boswachterij Hooghalen/ Grollo, Amen(bloemendorp) , Ekehaar, Nijlande, Assen, DeNieuweKolk met Tom Claassen en het Drents museum met The great Liao, Assebroek, TT-circuit, De Haar,Hooghalen ( over het viaduct waar ik altijd onderdoor rijd), Westerbork. ( knooppunten: 58, 54, 96,37, 79, 53, 9, 10,1, 32,41, 34, 3,5, 11)

 

(Foto’s van internet geplukt, maar zo heb ik het zo ongeveer gezien. Claassen is bekend van de olifanten bij de A6. Die staan er niet 😉 maar wel vergelijkbare beelden. De tentoonstelling in De Nieuwe Kolk is gratis)